donderdag 29 januari 2015

A LUCKY CAMERA SHOT



fotografie is meer dan alleen een klik op de knop.
 welgeteld 4000 gemaakte foto´s waarvan er één is die mij nog steeds kippenvel bezorgd. Deze bovenstaande foto is genomen is het heilige Pashupatinath in Nepal. Voor mijn achttiende verjaardag kreeg ik van mijn vader een Sony compact camera om mee te nemen op reis, echter had ik er nooit eerder gebruik van gemaakt. Maar ja op reis zonder ´professionele´camera dat maakt de backpacker totaal incompleet. Nog geen vier uur op Nepalese bodem en er stonden al meer dan 100 foto´s op mijn camera, tientallen kinderen die springend en lachend voor mijn neus stonden te poseren. Eten, kleuren, bergen, mensen en natuurlijk de selfie´s. Er is geen betere manier om je familie duidelijk te maken waar je je bevind dan foto´s sturen. Dat ik gek ben op buitenlandse kinderen dat mocht al wel duidelijk zijn, maar mijn liefde en passie voor fotografie groeide in Nepal met de dag. Waar die witte met dat knotje te zien was, was ook de camera in actie. Je kon nou niet echt bepaald stellen dat ik een goed gezelschap was voor mijn mede reizigers, want het enige waar ik oog voor had waren de mensen en de lens op mijn camera. Ik kom soms uren over een pleintje dwalen op zoek naar de mooiste gezichtjes, onder het genot van een kopje thee en een goed gesprek met de locals. Fotografie brengt je in contact met jezelf en met de cultuur van een land. Je leert situaties en relaties begrijpen door totaal op te gaan in het moment van de foto. 


´ Ik zit op de trappen van een oude tempel, op de hoogste trede met de brandende zon op mijn gezicht. Pashupatinath, de meeste heilige en bijzondere plek in Kathmandu. Het is als een levende filmset met overal rook, mensen die hun offer doen, de geur van verbrand as, emoties van overleden mensen en duizenden pelgrims die hier aan het mediteren zijn. De rinkelende gebed molentjes en de geur van wierook trekken mijn aandacht en ik zoek met mijn lens waar ik zijn moet. Mijn oog wordt getrokken op een mysterieus uitziende tovenaar uit de sprookjesboeken van mijn moeder . Een wijs man met een getekend en geleefd gezicht die op een mystieke wijze kracht uitstraalt. Sadhu's: de heiligste en belangrijkste man in het Hindoeïsme, hun gekleurde gezicht, het lichaam omwikkeld door doeken en de ingevlochten haren maakt deze mensen heel bijzonder. Maar niet alleen de uitstraling van deze Sadhu is wat hem zo uniek maakt, meditatie is wat deze mens in stand houd, verlichting in jezelf zoeken en zonder geld kunnen leven. Ik heb minuten in zijn ogen gekeken, vol verbazing naar het charisma wat hij uitstraalt '

 ''Dhanyabaat holy guru, of te wel ; Dank u heilige ''

Sommige emoties zijn zo persoonlijk of onbeschrijfelijk dat je geen woorden kunt vinden om ze op papier te zetten. Sommige momenten zijn uniek en houd je liever geheim, iets wat andere nooit begrijpen zullen. Je leeft in een wereld die voor vele onbekend zal blijven. Beelden die je je hele leven vast wilt houden en nooit meer lost wilt laten. Één klik op de knop en je legt vast wat je diep van binnen voelt, dit gevoel zal de foto keer op keer weer in je los maken, en dat is waarom fotografie onderdeel is geworden van mijn leven.

maandag 26 januari 2015

I HONOR THE PLACE IN YOU


Om niet al te cliché met de deur in huis te vallen, '' ik groet het licht in jou'' oftewel Namasté.
om dan meteen maar een uitleg te geven over de keuze van mijn groet op deze blog. Namaste, een woord dat door vele gebruikt wordt. Dagelijks zie ik het voorbij komen op Instagram, facebook en alle andere hotte media sites, maar wat betekend dit nou eigenlijk?

''Namaste''
I honor the place in you
 in which the entire universe dwells
I honor the place in you 
which is of love, of truth 
of light and of peace
when you are in that place in you
and I am in that place of me
we are one

Ik ben van mening om deze Aziatische groet alleen op momenten te gebruiken wanneer ik voel dat iemand het respect en de waarde van deze prachtige woorden verdiend. Al maanden lang koop ik iedere week het tijdschrift de Happinez waar alles over yoga en meditatie te vinden is. Yoga begon beetje bij beetje steeds meer mijn aandacht te trekken. Thuis af en toe een oefening op een vervangbaar stuk schuimrubber, wat ik aan het doen was geen idee maar volgens de Happinez moest dit een toevoeging in je leven zijn. Je ken het wel, van die impulsieve goede voornemens die uiteindelijk hooguit maar 2 weken aanhouden. Zo was ook Yoga er een van, de tijdschriften kocht ik enkel en alleen voor het idee dat ik ''spiritueel'' bezig was. en als mensen mij dan vroegen waarom ik spiritueel was, kon ik zeggen : nou ik lees de Happinez en doe aan yoga. wat een lachertje, nu ik echt serieus sinds een maand met yoga aan de slag ben snap ik pas hoe idioot dat eigenlijk was. Aan het einde van iedere les sluit mijn docente altijd af met de Namaste groet, maar eigenlijk groette ik nooit terug. Ik maakte een buiging als symbol om de les af te sluiten en bedankte haar dan. Tegenwoordig kom ik twee keer in de week bij de yoga school en begin ik mijn lichaam en de gedachten achter yoga steeds meer te begrijpen. Het geeft je een lading aan energie en tegelijkertijd een oase van rust, waardering voor het leven zoals het is op dat moment, en waardering voor de persoon die je dat in laat zien, de rede waarom ik de laatste keer wel Namaste kon zeggen toen ik de ruimte verliet.